نوشته شده در عرش خدا با قلم حیدر کرار

خدا خلق نموده است زمین را و زمان را ز غبار حرم حیدر کرار

بهشت و همه‌ی آنچه در آن هست فدای غبار قدم حیدر کرار

بود خشم خدا بر لب تیغ دو دم حیدر کرار

رسولان اولوالعزم نمک خورده‌ی جود و کرم حیدر کرار

امیری و دلیری و همه کاره‌ی خلقت شدن

اینها همه یک فضل کم حیدر کرار

بدانید اگر کعبه شده قبله‌ی حق بوده ز یمن قدم حیدر کرار

علی کیست همان شاه که عالم به کف اوست

خدایی شدن عالم هستی هدف اوست

همه‌ آبروی اهل زمین اهل سماء از شرف اوست

بدانید همه مرکز عالم نجف اوست

علی کیست همانی که خدا خوانده ثنایش

همانی که کعبه دریده دل خود را به هوایش

همانی که نشسته دل زارم چو کبوتر لب بامش

همانی که خدایی است کلامش، مرامش، نمازش

قعودش، سجودش، قنوتش و قیامش

همانی که خدا داده سلامش،

علی کیست همان مالک عقبی

علی کیست همان صاحب دنیا و همان صاحب دلها

علی کیست همانی که خدا داده به او هستی خود را

و هستی خدا کیست بجز حضرت زهرا ؟

علی کیست همانی که دهد خاتم شاهانه گدا را

همانی که حسینش به جهان کرده علم کرب و بلا را

همانی که اباالفضل از او درس گرفتست وفا را

همانی که بود همت او، غیرت او، هیبت او در نفس زینب کبری

همان زینب کبری که با خطبه‌ی مردانه طرفدار علی گشت

از آن خطبه خداوند بدهکار علی گشت ..